“Mader'ın kerhane semtindeki evinin içinden bir ses gelmiyor. Baz tekrar zile basıyor. Ses yok Gel," diyor Baz, sinirle,
"Gel de kapıyı aç Mader, hayatımın kapısını aç, gel...”
Sayfa 255
Gitme," diyorum.
Sayfa 253
“Bana Jîr'in kim olduğunu sorma... Âşıktı Jîr.”
Sayfa 250
“İnsanın hayatını cennet düşlerine çevirebilecek bir kadın. Yoksa tersi mi, hayatı cehenneme çevirebilecek biri mi?”
Sayfa 244
“Kız; asil, ama biraz yabani bir güzellik. Dağlar Ülkesi'nden çıkan pınarların soğuk suyuyla büyümüş bir güzellik”
Sayfa 244
“Dudakları kalın ve dolgun. Kim bu dudakları dudaklarıyla seviyor acaba? Boynu bir sütun gibi uzun, parmakları da öyle. ”
Sayfa 243
“Siyah gözlerinde güzel bir derinlik ve dingin bir ifade var. Gözleri iki iri, siyah üzüm tanesine benziyor. Yüzü biçimli ve durgun. Bakışları kendine güvenen, kibirli, bilgili insanlarınki gibi. Bir iki tutam saç, geniş alnını bir tablo gibi süslüyor”
Sayfa 243
“Demek adın Kevok, öyle mi?"
"Annem babam, çevrem, arkadaşlarım böyle diyorlar. Kevok, dağ köylerinin güvercini, dağların, yaylaların güvercini.”
Sayfa 241
“Aşk," diyor oturur oturmaz, "aşk... aşktan söz ediyorsunuz. Tarihin sisi dumanı içinde kalmış birinin aşkından. Aşktan söz edip tarihe sığınıyorsunuz...”
Sayfa 232
“Gereken her şeyi söyledim," diyor yazar, zarif, dingin, saygılı ve derin bir sesle, "son sözünüzden önce benim diyeceğim son şey de şu; kimse sözleri ve düşünceleri nedeniyle zindanlara atılmamalı, cezalandırılmamalıdır...”
Sayfa 220